SLAVNI LOVAC
Po šumi, širom,
bez staze, puta
Ježurka Ježic
povazdan luta.
Lovom se bavi
cesto ga vide,
s trista kopalja
na juriš ide.
I vuk i medo,
pa cak i - ovca,
poznaju ježa,
slavnoga lovca.
Jastreb ga štuje,
vuk mu se sklanja,
zmija ga šarka
po svu noc sanja.
Pred njim dan hoda,
širi se strava,
njegovim tragom
putuje slava.
|
LIJINO PISMO
Jednoga dana,vidjeli nismo,
Ježic je, kažu,dobio pismo.
Medeno pismo, pricao meca,
stiglo u torbi poštara zeca.
Adresa kratka,slova k'o jaja:
"Za druga Ježa
Na kraju gaja".
U pismu piše:
"Ježurka, brate,
sanjam te cesto
i mislim na te.
Evo ti pišem iz kamenjara
guskinim perom.
Divno li šara!
Dodji na rucak u moju logu,
požuri samo, ne žali nogu.
Sa punim loncem i masnim brkom
cekat cu na te, požuri trkom.
Nježno te grli medena lica
i pozdrav šalje lisica Mica"
|
